Deze uitgave is een transcriptie voor twee klarinetten van de Sonate in Bes majeur KV 292 van Mozart voor fagot en cello uit 1775. Over het ontstaan van dit werk is weinig bekend. Wellicht is het werk een opdracht geweest van een bevriende cellist en fagottist, wat de bijzondere bezetting zou kunnen verklaren. Of wellicht is het oorspronkelijk voor twee cello’s of twee fagotten gedacht en heeft de uitgever J.J. Hummel uit Berlijn het later rond 1800 voor verschillende bezettingen uitgegeven, en is alleen die voor cello en fagot bewaard gebleven? Of is het bedoeld als een sonate voor fagot met een basso continuo partij? We zullen het antwoord nooit weten, tenzij er ooit nog een origineel handschrift van Mozart wordt gevonden.

De Sonate is, ondanks de duobezetting, een substantieel werk dat prima uitgevoerd kan worden tijdens een kamermuziekconcert. Maar het stuk is ook heel geschikt om in een lessituatie te gebruiken omdat het technisch goed speelbaar is, en muzikaal interessant. Bovendien is het een uitstekende kennismaking met de stijl van Mozart.

De Sonate bestaat uit drie delen in de klassieke volgorde snel – langzaam – snel. Er staan maar weinig dynamische aanwijzingen in zowel de oorspronkelijke, als in deze uitgave. Dit geeft de spelers grote vrijheid om een eigen interpretatie uit te denken. De articulatietekens zijn een suggestie van de uitgever, en kunnen ook naar eigen inzicht van de spelers worden aangepast. Deze uitgave voor twee (bes)klarinetten staat in de originele toonsoort Bes Majeur (klinkend) en kan daardoor gecombineerd worden met de uitgave voor fagot & cello. Het is hierdoor ook uitvoerbaar als duo voor besklarinet & cello of besklarinet & fagot. Via het internet is de bladmuziek van het origineel vrij eenvoudig te vinden, op bijvoorbeeld de IMSLP-site.

bezetting: twee (bes)klarinetten (of besklarinet + fagot/cello, deze versie zelf downloaden)
niveau (A-D): C
tijdsduur: ca. 11'30